Gentse onderzoekers hebben een nieuwe manier uitgewerkt om data op te slaan in organische ketenmoleculen. En dan bedoelen ze nadrukkelijk géén DNA, schrijven ze in Nature Communications.
Uit vijf overgangsmetalen kun je een legering maken die elektrochemische processen minstens zo goed katalyseert als het gebruikelijke platina. Dat claimen Wolfgang Schuhmann en collega’s van de Ruhr-Universität Bochum in Advanced Energy Materials.
Uit vertakte DNA-fragmenten kun je boomachtige structuren opbouwen die als dragers kunnen dienen voor geneesmiddelen of gentherapie. Christos Likos en collega’s uit Wenen, Jülich en Ithaca, NY hebben het concept zowel theoretisch als experimenteel uitgewerkt, schrijven ze in het tijdschrift Nanoscale.
Om levensechte variatie te krijgen in de mechanische eigenschappen van 3D-geprinte weefselstructuren moet je simpelweg de uitharding van de hars selectief verpesten. Dat idee lanceren Xiaobo Yin en collega’s van de University of Colorado at Boulder in Nature Communications.
Voor het eerst zijn alle onderdelen voor een lithium-ionaccu uit een 3D-printer gerold. Op die manier kun je je energie-opslag elke gewenste vorm geven in plaats van alleen maar rond of plat, claimen Christopher Reyes, Benjamin Wiley en collega’s van Duke University in ACS Applied Energy Materials.
Uit zirkoon, wolfraam en koolstof kun je warmtewisselaars vormen die hoge drukken, snelle temperatuurwisselingen en maxima van minstens 750 °C verdragen. Het brengt efficiënte zonnecentrales een stap dichterbij, schrijven Ken Sandhage en collega’s van Purdue University in Nature.