Kanker is een van de meest complexe en diverse ziektes die we kennen. In een serie artikelen belichten we dit jaar de laatste moleculaire inzichten over ontstaan, diagnostiek en behandeling.
Om prostaatkanker optimaal te behandelen moet je gegevens over DNA, mRNA en epigenetische modificaties in de tumor naast elkaar leggen. Zo zie je verschillen die je anders niet ziet, schrijven Wilbert Zwart en collega’s van het Nederlands Kanker Instituut.
Met name rond de life sciences is allerminst gebrek aan Nobelprijswaardige wetenschap. Reden om prijzen te splitsen en een inhaalslag te maken?
In Houston is een nanocapsule gelanceerd die een tumor van binnenuit kan bestoken met immunotherapie. En wel gedurende langere tijd, schrijven Alessandro Grattoni en Brian Butler in het Journal of Controlled Release.
De nieuwste combinatie van nanodeeltjes en antilichamen laat tumorweefsel specifiek oplichten én is klein genoeg om na afloop te worden afgevoerd via de nieren. Dat levert aantrekkelijke nieuwe imaging-mogelijkheden op, melden Cornell-onderzoeker Ulrich Wiesner en Michelle Bradbury van het Sloan Kettering Institute for Cancer Research in Nature Communications.
Hoe instabieler het DNA van een tumor, hoe meer effect Avastin lijkt te hebben. Aan dat DNA kun je dus aflezen of behandeling van uitgezaaide dikkedarmkanker met dit geneesmiddel zin heeft, suggereert een internationale studie die zojuist verscheen in Nature Communications.
De Nobelprijs voor geneeskunde gaat dit jaar naar de Amerikaanse immunoloog James P. Allison en zijn Japanse vakgenoot Tasuku Honjo. Ze gelden als grondleggers van immunotherapie ter bestrijding van kanker.
De Drug Rediscovery Protocol-studie (DRUP) koppelt genetische profielen van tumoren aan bestaande kankertherapieën. ‘Conventionele geneesmiddelontwikkeling heeft haar langste tijd gehad.’
Vroegdiagnose van tumoren in onder meer het hoofd-halsgebied zou alleen al in Nederland honderden levens per jaar kunnen schelen. TNO ontwikkelt de screening hiervoor.
Timo De Groof, promovendus aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, bestudeert nanobodies: kleine stukjes antilichaam die een receptor beïnvloeden die een rol speelt bij de ontwikkeling van kanker.
Het chaperonne-eiwit Hsp90 helpt niet alleen bij het vouwen, maar ook bij het lozen van eiwitten. Het deformeert het celmembraan zodat exosomen met gevarieerde inhoud de cel kunnen verlaten, schrijven Patrik Verstreken en collega’s van de KU Leuven in het tijdschrift Molecular Cell.
Meld je aan voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte van het laatste nieuws van C2W.
Sluit nu een abonnement af of word lid van de KNCV en ontvang elke week het laatste nieuws, digitaal of op papier.
